วันมาฆบูชา - An Overview
วันมาฆบูชา - An Overview
Blog Article
การไม่ทำความชั่วทั้งปวง, การบำเพ็ญแต่ความดี, การทำจิตของตนให้ผ่องใส นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขันติ คือความอดกลั้น เป็นตบะอย่างยิ่ง,
บทสรรเสริญพระสังฆคุณ (บทสวดบาลีที่ขึ้นต้นด้วย:สุปฏิปันโน ฯลฯ)
โอวาทปาฏิโมกข์ หลักคำสอนสำคัญของพระพุทธศาสนา หรือคำสอนอันเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา ได้แก่ พระพุทธพจน์ ๓ คาถากึ่ง ที่พระพุทธเจ้าตรัสแก่พระอรหันต์ ๑,๒๕๐ รูป ผู้ไปประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย ณ พระเวฬุวนาราม ในวันเพ็ญเดือน ๓ ที่เราเรียกกันว่าวันมาฆบูชา (ถรรถกถากล่าวว่า พระพุทธเจ้าทรงแสดงโอวาทปาฏิโมกข์นี้ แก่ที่ประชุมสงฆ์ตลอดมา เป็นเวลา ๒๐ พรรษา ก่อนที่จะโปรดให้สวดปาฏิโมกข์อย่างปัจจุบันนี้แทนต่อมา), คาถาโอวาทปาฏิโมกข์ มีดังนี้ (โอวาทปาติโมกข์ ก็เขียน)
เพราะวันมาฆบูชาเป็นวันสำคัญทางศาสนา สิ่งที่ควรระวังและควรปฏิบัติ ควรเป็นสิ่งที่ดี พูดดี คิดดี และทำดี เพื่อรำลึกถึงคำสอนของหลักธรรมสำคัญอันเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา เพื่อไปสู่ความหลุดพ้น แต่สิ่งที่ไม่ควรกระทำในวันมาฆบูชาเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตัวเองก็คือ
ความชั่วทางกาย ทางวาจา และทางใจ ความชั่วทางกาย ได้แก่ การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติ ผิดในกาม
วันมาฆบูชา คือวันอะไร พร้อมประวัติ และความสําคัญวันมาฆบูชา
ความชั่วทางใจ ได้แก่ การอยากได้สมบัติของผู้อื่น การผูกพยาบาท และความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม
ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย
ถ้าหากชาวโลกทุกๆ คนได้ศึกษาความรู้สากลนี้ และได้ปฏิบัติตามหลักการดังกล่าวข้างต้นนี้แล้ว โลกก็จะบังเกิดสันติสุขที่แท้จริง มวลมนุษยชาติจะปรองดองกันเหมือนเป็นประดุจครอบครัวเดียวกัน จะมีความรักและปรารถนาดีต่อกันอย่างแท้จริง
๔. ประดับธงชาติตามอาคารบ้านเรือนและสถานที่ราชการ
วันมาฆบูชา ถือว่าเป็นวันพระใหญ่ การไม่ทำบาป ไม่ทำชั่ว ด้วยการ ลด ละ เลิก สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลาย ที่จะก่อให้เกิดผลไปในทางที่ไม่ดี ซึ่งเป็นทางแห่งความชั่ว ไม่ว่าจะเป็นการทำบาปหรือทำชั่วทั้งกาย อย่างการฆ่าสัตว์ ขโมยของหรือผิดลูกเมียชาวบ้าน ทำชั่วทางวาจา คือการพูดเท็จ การพูดส่อเสียด หรือแดกดัน คนอื่นโดยเจตนา และทำชั่วทางใจ คือ คิดอยากได้ของๆคนอื่นหรือใจผูกพยาบาท และความเห็นผิดเป็นชอบ
"มาฆบูชา" เหตุการณ์สําคัญในวันจาตุรงคสันนิบาต
หลักธรรมที่ควรนำไปปฏิบัติในวันมาฆบูชา
ถึงแม้ว่าเหตุการณ์จาตุรงคสันนิบาตจะเป็นเหตุการณ์สำคัญยิ่งที่เกิดในบริเวณวัดเวฬุวันมหาวิหาร แต่ทว่าไม่ปรากฏรายละเอียดในบันทึกของสมณทูตชาวจีนและในพระไตรปิฎกแต่อย่างใดว่าเหตุการณ์ใหญ่นี้เกิดขึ้น ณ วันมาฆบูชา จุดใดของวัดเวฬุวัน รวมทั้งจากการขุดค้นทางโบราณคดีก็ไม่ปรากฏหลักฐานว่ามีการทำเครื่องหมาย (เสาหิน) หรือสถูประบุสถานที่ประชุมจาตุรงคสันนิบาตไว้แต่อย่างใด (ตามปกติแล้วบริเวณที่เกิดเหตุการณ์สำคัญทางพระพุทธศาสนา มักจะพบสถูปโบราณหรือเสาหินพระเจ้าอโศกมหาราชสร้างหรือปักไว้เพื่อเป็นเครื่องหมายสำคัญสำหรับผู้แสวงบุญ) ทำให้ในปัจจุบันไม่สามารถทราบโดยแน่ชัดว่าเหตุการณ์จาตุรงคสันนิบาตเกิดขึ้นในจุดใดของวัด